Από τους τρωγλοδύτες του Νεάντερταλ μέχρι τώρα, όλοι αναφερόμαστε σε αυτά, μιλάμε για αυτά, τα λατρεύουμε (και άλλα πολλά που καταλαβαίνεις) . Δεν υπάρχει περίπτωση να συναντήσεις άντρα άνω των 16 και να μην έχει να σου πει τουλάχιστον 10 ιστορίες (με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς) για γυναικεία στήθη. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος που άπαξ και τον ανακαλύψεις, δεν υπάρχει περίπτωση να βγεις από αυτόν, και κάθε αγόρι σε αυτό τον κόσμο καταλαβαίνει παραπάνω από καλά τι εννοώ.
Κι αν αναρωτιέσαι τους λόγους για την ψύχωση μας με το στήθος σας, δεν θα σου απαντήσω με τις αντίστοιχες δικές σας ψυχώσεις με άλλα μέρη του σώματός μας, όχι, δεν είμαι τόσο πονηρό μυαλό. Θα προσπαθήσω να αναλύσω (επιστημονικά πάντα!)...
τους λόγους για τους οποίους έχουμε μια ιδιαίτερη προτίμηση σε αυτό και δύσκολα μπορούμε να πάρουμε τα μάτια μας από πάνω του. Ελπίζω στην κατανόησή σας…
1.Η εμφάνισή του. Όπως κι αν είναι, μας αρέσουν. Τα βρίσκουμε συναρπαστικά και θέλουμε να τα ανακαλύπτουμε ξανά και ξανά. Και επειδή πολύ στο ξενέρωτο και προβληματικό το πάω, είναι στη φύση μας. Τελεία. Το καταλαβαίνεις, δεν έχω να πω κάτι άλλο.
2.Η αίσθησή του. Είναι το κάτι άλλο, μας εξάπτει, μας μαγνητίζει και μας θέλει να γουστάρουμε σαν τρελοί να το κάνουμε δικό μας και να το ακουμπάμε ξανά και ξανά (στην πιο επιεική και δημοσιεύσιμη εκδοχή…). Ξανά από τη φύση μας, απλά μα τρελαίνει.
3.Η κίνησή του όταν χορεύει. Όχι στο Dancing with the stars, αλλά όταν τρέχεις, όταν χτυπιέσαι στο κλαμπ, όταν του δίνεις την απαιτούμενη κινητική ενέργεια για να μας ανεβάσεις στα ουράνια. Όταν δε, σε δούμε πάνω στο τραμπολίνο να προπονείσαι για μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ε, το κέρδισες το παιχνίδι. Είμαστε δικοί σας.
4.Η ομαδική του εργασία. Γιατί ορισμένα πράγματα απλά είναι ζευγάρια: κάλτσες, παπούτσια, στήθη, είναι αυτονόητο ότι πάνε δυο δυο, λειτουργούν ως ομάδα (και τι ομάδα!) και καλούν τα χέρια να ανταποκριθούν στο κάλεσμά τους. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο…
5. Η λειτουργία του ως μαξιλάρι. Μετά από μία σκληρή και δύσκολη ημέρα, για εμάς τα σκληρά εργαζόμενα νιάτα, τι καλύτερο από ένα άραγμα στη στοργική αγκαλιά ενός μητρικού στήθους; Γυρνάμε έτσι στην παιδική μας ηλικία και αναζητούμε την αγκαλιά σου, στο πιο μαλακό στρώμα που μπορούμε να φανταστούμε. Ε, εσύ δεν θες να είμαστε το μωρό σου; Το έχεις…
6.Η λειτουργία το ως χειρολαβή. Γιατί, όπως λέει και ο φίλος μου ο Μάνος, ε υπάρχουν ορισμένες στάσεις στο σεξ, όπου μια χαρά κρατιέσαι από πάνω τους και σε βοηθάει τέλεια. Ε, εγώ τον εμπιστεύομαι απόλυτα και αφού τα έριξα όλα πάνω του, περνάω στο επόμενο…
7.Μας λέει τα πάντα για εσάς. Όπως το πότε είστε σε διάθεση για σεξ (ξέρεις πώς…). Όπως το πότε δεν φοράτε σουτιέν. Όπως το πότε τα έχεις ενισχύσει ή όχι, άρα το πόσο ανασφαλής είσαι σχετικά. Τα λες και πληροφοριακό σύστημα με λίγα λόγια…
8.Το μυστήριο που αποπνέει. Σε περίπτωση που δεν είναι φόρα παρτίδα, αλλά υποψιαζόμαστε ότι κάτι πολύ καλό κρύβεται πίσω από το ζιβάγκο σου, ανυπομονούμε να γίνουμε Ηρακλής Πουαρό και να τινάξουμε τα πέπλα του μυστηρίου, κοιτάζοντας πίσω από αυτό (κυριολεκτικά). Και αυτό το λες και πρόκληση…
9.Η καμπυλότητά του. Που τα κάνει τόσο χυμώδη, juicy και προκλητικά, καλώντας τα απανταχού αγόρια να τα κατακτήσουν. Χωρίς άλλα σχόλια…
10. Το ότι μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα. Και να χαμογελάμε. Και να περνάμε καλά. Νομίζω αρκεί. Και αν νομίζεις ότι διάβασες μόλις το πιο κάφρικο κομμάτι που θα μπορούσες ever, εγώ το βρίσκω απλά τιμιότατο και σταράτο. Και νομίζω ότι όλες σας από τα αγόρια ζητάτε ειλικρίνεια. Άρα, θα πρέπει και να την εκτιμήσετε. Όπως και εμείς εκτιμάμε τόσα και τόσα πάνω σας. Το διαβάσατε και μόνες σας…
